Kapkara #Soma
Kaç gündür oturuyorum başına günlüğün, 1-2 kelime yazıyorum, sonra vazgeçiyorum, yazdığımı silip, kapatıyorum. Biliyorum zamana tam da not düşülecek günler, ama olmuyor işte kelimeler düğümleniyor boğaza, klavye başında olsan bile. Klişe geliyor, ama gerçekten de sözün bittiği zamanlar.
Facianın nedenlerini biliyoruz, burada yazıp ahkam kesmek istemiyorum, bilgim de yetmez zaten, taşeronluk sistemi üzerine, sömürü düzeni, kapitalizm üzerine. Yüzlerce örneği var dünya tarihinde, yazılmış kitaplar var, aynı senaryonun farklı bir filmi oynuyor sürekli.
Ama canımız yanıyor, Soma’daki insanlara, ailelere üzülüyoruz, çaresizliğe üzülüyoruz, ama en çok da vicdansızlığa ve vurdumduymazlığa, kötülüğün hesabını soramayışımıza…Şimdi yaraları sarmaya çalışmanın zamanı, keşke güvenebilsek devlete (devletimize diyemedim, içim elvermiyor) bu konuda, zor, bu toplum bir yürek, bir vicdan olacak, yardım edecek yine kardeşlerine.
İnşallah böyle notlar düşmeyelim artık zamana, çokça güzellikler olsun, umut olsun hayatımızda …
Dipten gelen not: 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramımız kutlu olsun, daha nice bayramlara daha umutla erişelim diliyorum. Törenin yapılmaması beni çok üzüyor, bu yas günlerinde, birlik ruhuna, morale en çok ihtiyaç duyulan günlerde, olacak şey değil törenin iptali (yok şaşırıyor musun hala buna demeyin, şaşırmıyorum ama yazılı tarihime geçsin) …
Yorum eklemek ister misiniz?