Cadılar Şehri Salem
Aslında Batı Yakası hakkında yazmayı bitirince ben de bir süre yazmaya ara veririm diye bekliyordum ama sanırım bağımlılık yaptı bende, düşündüm taşındım, hiç ara vermeden yazmaya devam etmek istedim. Benim için öyle pek kolay olmuyor gezi yazısı yazmak. Her şeyi en baştan oturup düşünüyorum, nasıl gitmiştik, neler yapmıştık, ne yemiştik, en çarpıcı şeyler nelerdi.. Açıp tekrar bakıyorum haritada kaydettiğim yerlere, aldığım küçük notlara, sağdan soldan topladığım kartvizitlere, broşürlere..
Bu yazıda neredeyse 1 yıl önce yaptığımız 3 günlük Boston turumuzun son gününde gittiğimiz Salem adlı kucuk kasabadan bahsetmek istedim. Keşke o zamanlar gözlemlerim daha tazeyken yazsaymışım dedim şimdi. Yine de hafızamı biraz kurcalayıp daha fazla unutmadan yazmak istedim çıkacakları. Salem’e gitmeden önce Boston’da ne yaptıgimizi anlatmayacağım zira detayları hiç mi hiç hatırlayamıyorum, fotoğraflardan bakıp hatırlayabildigim kadarı da çok genel seyler zaten. O yüzden ben en iyisi mi daha iyi hatırlayabildiğim Salem’den bahsedeyim.
Salem, Boston’un kuzeyinde yer alan küçük bir kasaba. Buranın geçmişten bugüne getirdiği bir özelliği var, bu da, cadılarıyla meşhur olması. Ben buraya gidene kadar kafamda pek oturtamamıştım bu cadı hikayesini ama sonra öğrendim ki, sehrin 1600’lü yılların sonunda “cadılık” ile suçlanan bir grup insan için kurdurulan cadı mahkemeleri ile bilinmesinden kaynaklanıyormuş bu durum. O yıllarda mahkemeler kurulmuş, bir sürü insan yargılanmış, bazıları idam edilmiş, bir kısmı iste tutuklanmış. Olan olmuş, her şey geride kalmış ama Salem insanı yıllar sonra bile bu cadı muhabbetinden ekmeğini çıkarmayı başarmış :)
Boston’dan trenle yanlış hatırlamıyorsam yaklaşık 30-45 dakikalık bir yolculukla gidilen bu kasabada inanılmaz bir cadı turizmi var. Mesela çok sayıda fotoğraf stüdyosu var, cadı kılığına girip sihirli küre ve supurgeyle fotoğraf çektirebiliyorsunuz. Cafe ve restoranların da büyük kısmında cadı teması hakim. Cadı müzesi, cadı evi, cadı hediyelik eşyacısı, cadı mahkemeleri anıtı diye sürüp giden, adı “cadı” ile başlayan bir sürü yer var görebileceğiniz :) Kasaba küçücük zaten, okları takip ederek hepsini görmek mümkün. Biz şöyle yerlere gitmişiz mesela.. (Çözünürlük biraz düşük maalesef)
Bir de, biz buraya gittiğimizde Mart ayıydı ve turistik sezon açılmamıştı daha, hava soğuktu. Sessiz, solgun, sönük bir ruh hali vardı kasabanın. Bu da bence çok iyi uyuyordu o cadı konseptine. Biz etkilendik valla. Bir de şehrin orta yerinde eski bir mezarlık vardı, sadece mezar taşları olan. Orayı da sevmiştim. Soğuk ve rüzgarlı hava, sarı otlar, çıplak ağaçlar.. Son derece etkileyici.
Bir sürü ikinci el eşya satan mağaza vardı. Raflari karmakarisik, her elinizi attiginiz yerden enteresan bir seyler bulup cikarabildiginiz cinsten.. Tabak çanaktan, kutulu oyunlara, ünlülere imzalatılmış takvimlere, fotograflara, plaklara kadar.. Epey değişikti oraların da havası.
Dönüş trenimize binmeden önce bir de cafe çıktı önümüze, öyle tatlı bir ortamı vardı ki anlatamam. Çayı, çorbası pek güzeldi. Laf olsun diye “cayi, carbasi” demiyorum ikisini de denedik, oradan biliyorum :) Adı Life Alive‘dı, bunu not almışım neyse ki :) Yolunuz düşerse bir uğrayın derim.
Tren istasyonu da şehir merkezine oldukça yakındı. Bütün gün yürüye yürüye her yerini gezmistik biz. Boston’dan biraz kaçayım, değişik bir yerler tecrübe edeyim diyenlere bence güzel bir alternatif gibiydi :)
Boston’da 2 gunden fazla vakit gecirecek herkese tavsiye ederim..
Sevgiyle.
Bunlar da ilginizi çekebilir:
ABD Batı Yakası Gezisi: 7. ve Son Durak: Yosemite Milli Parkı
ABD Batı Yakası Gezisi: Los Angeles-San Francisco Yolculuğu
ABD Batı Yakası Gezisi – 2. Durak: İçimize İşleyen Güzellik Grand Canyon
Dominik Cumhuriyeti – 2
Bir mezuniyet projesi olarak Dominik Cumhuriyeti
ABD Batı Yakası Gezisi: 6. Durak: San Francisco
Bilgeciğim,çok ilginç bir gezi olmuş.Anlattıkların ise daha ilginç geldi.Hayaldi gerçek oldu.Cadılı film ve diziler şimdi daha anlamlı oldu.Burası ABD herşey mümkün.Selam ve sevgiler.Gelelim Hati ve Dominike…
Pingback: Daha önceki gezi yazılarımı merak edenlere – Toz Kanatlı Kelebek