Güre / Edremit / Balıkesir
Körfez gezisini yapalı 2 yıl olmuş ama anlatacaklarım yarım kalmış, kaldığım yerden devam edeyim istiyorum. Bu bölgeler benim unutabileceğim yerler değil çünkü uzun yıllar boyunca defalarca görmüşlüğüm oldu, fotoğraflar da belki bu sebepten “turistik” değil, nerde ne yapılır, ne yenir, nerede kalınır bilgilerini içermiyor ne yazık ki. Ama benim yılların filtresinden geçirdiğim, benim için duygu taşıyan görüntüler, belki çoğu gezdiğinizde gözüne bile çarpmayacak detaylar, ama bence bir yeri önemli, anlamlı yapan da o detaylar.
Güre Edremit ilçesine bağlı bir belde ve hem sahil kenarında hem de Kazdağları’nın eteklerinde bir yerleşimi var. Deniz kenarı olan Güre otellerle (özellikle termal olanlarıyla) ve yazlıklarla dolu, sevimli bir yürüyüş sahil şeridi var Akçay merkeze kadar uzayan, çay bahçeleri ve restoranlar da var üzerinde. Ama gerçek Güre, “belde” denilen büyükçe bir köy olan Güre içeride Kazdağları’nın eteğinde. Benim bahsedeceğim o içerdeki köy olan Güre.
Güre’nin dev çınar ağaçlarından bahsetmem lazım, gezinirken kafanızı biraz yukarıya kaldırın, göreceksiniz o güzelim gövdeyi, dalları, cüsseyi, ben çok seviyorum ya herkes de görsün baksın istiyorum.
Arabayı köyün meydanında bırakıp yürüyün sağa sola, tepelere doğru çıkın evlerin arasından baka baka. Zaten evlerin arasından sisli kazdağları görünüyor, hava da hem temiz hem mis bahar havası…Evler çok güzel, eski evler hepsi, kapıları çok güzel gel de fotoğrafımı çek diye sesleniyorlar neredeyse.
Köy meydanındaki en klasik görüntü tabi ki dedelerin ve erkek toplumun takıldığı kahve. Bir de Atatürk heykeli.
Yürüyerek gezdikçe (aslında baktıkça) görüyorsunuz güzellikleri birer birer. Mesela bu terkedilmiş bir okulmuş, ben çok sevdim, bıraksalar ipsiz sapsız bağlantısız olsam orada yaşayacağım, öyle sevdim (sayfanın en tepesindeki fotoğraf da aynı okulun önden görünüşü). Bir dahaki sefere okulun hikayesini öğrenmeyi, içine girip fotoğraf çekmeyi de istiyorum inşallah kısmet olursa.
Bu da eski bir zeytinyağı fabrika binası, farketmemek mümkün değil. Endüstriyel binaların görünüşü zaten hep farklı, hatta şimdilerde moda, eski fabrikalar hep modern sanatlar müzesine dönüştürülüyor, hem eskilik, tarih içerme, hem sanatla kavram olarak içerdiği görünürde tezatlık, hem de farklı mimari, yüksek tavanlar (olmayan tavanlar) gibi sebeplerden olsa gerek.
ve gelelim kapılar, evler vs…
ve kediler, sanki çizgi filmlerden fırlamış gibi yaramaz, hayta görünüşlü kediler :)
Güre de bir önemli konu da sıcak su kaplıcaları. Eskiden beri biline tesis sayısı azdı ama şimdi neredeyse her otelin, ya da bu amaçlı yapılmış devremülk otellerin günübirlik kullanıma uygun kaplıcaları var. Kendim pek hazzetmesem de bu işlerden, sıcak sulardan, gittik tabi ki :) Hatta Deniz pek sevdi, çıkmak bilmedi dedesiyle (kızlar erkekler ayrı, ayrıldık haliyle), kıpkırmızı suratıyla da buz gibi gazozları hüpletti çıkışındaki kafeteryada.
İyi ki fotoğraflar var, olmasaydı unutacaktım bir sürü şeyden bahsetmeyi aslında, baktıkça hatırladım, ama bu kadarcık yazabildim.
Körfezden anlatacak çok şeyim var daha, inşallah önümüzdeki yazılara, sevgiyle…
Yorum eklemek ister misiniz?