geçip giden uuu zamanları uuuu bir yerlerde bulsam
sonra üzülsem, üzüldüğüme üzülsem…
demiş büyük insan Mirkelam, pek güzel demiş. Tam da yakalamış beni bugünümden. Üzülmek gibi değil ama neye uğradığını anlamamak gibi, şaşkınlık gibi, bir anlık zihin açılması, anı görme gibi.
Planlı işlerin, yapılacaklar listelerinin, gereklilerin, gereksizlerin arasında kayıp giden bir nefeslik yıllar, büyüyen çocuklar, değişen eşyalar odalar…
hep üç nokta koyasım var, her kelimeden sonra, sanki daha iyi anlatacak şu geçip giden zamanı. Üç nokta beş nokta yedi nokta.
.
bugün biraz hüzünlü, Ekin de evde değil zaten, onun bebeklik mobilyalarını da Deniz’in odasından çıkarttık zaten, koyduk kapının önüne, aldı götürdü birisi…öyle işte, duygulandım, yaşlılık :)
dipten gelen not: fotoğraf benim çektiğim ailelerime ait bir fotoğraf ♥
Yorum eklemek ister misiniz?