ABD Batı Yakası Gezisi – 2. Durak: İçimize İşleyen Güzellik Grand Canyon
Las Vegas’ta 2 günü envai çeşit aktivite ile zar zor geçirdikten sonra, bu şehre gelen herkes gibi bizim de Grand Canyon’a gitme isteğimiz depreşti ister istemez. Zaten kanyona gitmek aklımızda olmasa bile, gezerken o kadar çok tur şirketi ve otobüsü gördük ki, bunlardan etkilenip gitmeye karar verirdik sanıyorum. Grand Canyon, gerçekten de oralara kadar gitmişken muhakkak görülmesi gereken bir güzellik!
Biz, hem o kadar saat araba sürüp gereksiz yorulmayalım, hem de arabayla başımıza gelebilecek herhangi bir şeyle uğraşmayalım düşüncesi ile ilk iş olarak, Las Vegas’tan Grand Canyon’a giden günübirlik otobüs turlarını inceledik ve iki farklı alternatifimiz olduğunu gördük.
Birinci alternatif, kanyonun West Rim denilen bölgesine gitmekmiş. Burası km olarak Las Vegas’a daha yakın (Yaklaşık 2.5-3 saat) ama buraya götüren turlar daha pahalı. Tur şirketleri bize bunun bu bölgenin Indian (Yerli/Kızılderili) arazisi olmasından kaynaklandığını söylediler. (Bu devirde Indian arazisi ne ya, şaka gibi.) Sanırım giriş ücreti daha yüksek bir tarifeden ve daha keyfi uygulanıyormuş. (Ya da kasıtlı bir şekilde kötülüyorlar burayı bilmiyorum.) Bu turun cazip tarafı hem Vegas’a daha yakın olması (daha az yorucu), hem de belgesellerde gördüğümüz, cam tabanlı köprünün (Skywalk) burada yer alıyor olması.
Diğer alternatif ise South Rim dedikleri, resmi olarak milli park olarak anılan bölge. Buraya gitmek de yaklaşık 4.5 saat sürüyor, ama turlar ilginç bir şekilde West Rim’e kıyasla daha ucuz. Ayrıca burada Skywalk gibi bir aktivite de yok.
Bir de daha çok parayı gözden çıkaranlar için daha kısa süreli ve daha az yorucu helikopter ve uçak turları var ki, bizim bu turlara içimiz gitmesine rağmen, iki kişi bu kadar maliyeti göze alamayacağımız için ilgilenmedik. Ama bunu dert etmeyenler bir baksın derim, özellikle helikopter turları gerçekten çok etkileyici görünüyor.
Biz otobüs turları arasında karar vermeye çalışırken çok sayıda foruma ve kaynağa göz attık. Öncelikle şunu söyleyeyim, her ne kadar West Rim’deki Skywalk çok cazip gibi görünse de, çoğu Amerikalının söylediği şey, buranın kanyonun bir parçası dahi olmadığı. Bu bölgenin sadece Vegas’a yakınlığı sebebiyle bu kadar ön plana çıkarıldığı ve meşhur edildiği söyleniyor. Gerçek kanyonun daha uzak olan South Rim olduğu görüşü son derece baskın. İki bölgenin fotoğraflarını karşılaştırınca da bu durum anlaşılıyor zaten.
Skywalk’un çekim etkisinden çıkıp daha uzak olan South Rim’e gitmeye karar verdikten sonra yaptığımız araştırmada, bu bölgeye giden yolların çok kötü olduğunu, telefon hattı ve gps’in bu yollarda çekmediğini, araba için aldığımız sigortanın da bu yollarda başımıza gelebilecek problemleri genellikle kapsamadığını okuduk.
Okuduklarımız sebebiyle kafamız oldukça karıştı ve ister istemez günübirlik otobüs turlarına yöneldik. Ama sonra araba ile gitmenin hem daha ekonomik hem de daha rahat olacağı düşüncesiyle, Vegas’taki otelimizin bir gecesini iptal edip, kanyona yakın (yaklaşık 1 saat mesafedeki) Flagstaff’ta bir otelde yer ayarladık. Ve kanyona araba ile kendimiz gitmeye karar verdik! Bu yolculuğu araba ile yapmak ve kanyon yakınında konaklamak gerçekten doğru kararlar olmuş. (Ancak bizim konakladığımız Flagstaff şehri, eğer Vegas’a tekrar dönecekseniz ters istikamette kalıyor ve yolu biraz uzatıyor. Ayrıca diğer günlerde tekrar kanyona gitme planınız varsa bu yolu sürekli gidip gelmek size çok uzun ve yorucu gelebilir. Biz Kanyonun girişinde oteller olduğunu bilmiyorduk, görünce öğrenmiş olduk. Milli parkın hemen girişinde Tusayan adlı bölgede bir sürü otel var, onları tercih etmek çok daha mantıklı olabilirmiş. Tecrübe!)
Neyse. Biz bu planlama ve düşünceler ile sabah erken saatlerde Vegas’tan kanyona doğru yola çıktık, uzaklaştıkça bitki örtüsü ve yer yüzü şekilleri gözle görülür şekilde değişti, hava soğudu. 4.5 saatlik keyifli bir yolculuk sonrası kanyona vardık. (Bu arada, Grand Canyon’da saat, Las Vegas’ta olduğundan 1 saat ileri. Bu fark size yola çıkınca bir saatlik kayıp olarak geri dönüyor. Dikkate almak lazım.)
Kanyona son 45 dk kala telefon ve gps gerçekten çekmiyor, ama sapabileceğiniz başka bir yol da yok zaten. Dolayısıyla bu sebeple kaybolmak gibi bir risk de yok. Yollarsa aşağıdaki fotoğraflardaki gibi asfalt, gidiş geliş, yani gayet iyi sayılabilecek durumda. Forumlarda bahsedildiği gibi problemler yok.
Grand Canyon Milli Parkına giriş ise 25 dolar karşılığı 7 gün suresince giriş çıkış yapma imkanı sunan bir bilet ile oluyor. Bize, bir önceki gün buraya gezmeye gelen bir arkadaşımız kendi biletini verdi. Bir deneyin şansınızı üzerinde araç bilgisi yok, tespit etmeleri imkansıza yakın dedi. Türk zekasına saygımız sonsuz, aynı biletle giriş yaptık biz de, hiçbir sıkıntı ile karşılaşmadan :)
Biz kanyona nasıl gidilir, güzergah nasıldır, turlar neleri kapsar gibi konulara kendimizi o kadar kaptırmışız ki, kanyonun kendisine dair hiçbir on araştırmamız olmadan vardık parka. Parkın kapısından girdiğimiz ana kadar bizim Grand Canyon diyince kafamızda canlanan, arabayı bir yere park edip yürüyerek kısıtlı bir bölgesinde dolaşabileceğimiz, çok büyük olmayan bir yerdi. Kapıda edindiğimiz haritaya bakar bakmaz anladık çok yanıldığımızı.
Kanyonu araba olmadan gezmek neredeyse imkansız. Park içindeki kilometrelerce yolda çok sayıda seyir terası var. İstediğiniz yerde arabayı park edip uzun uzun takılabiliyorsunuz buralarda. Aslında kanyon içerisinde dolaşan ücretsiz bir otobüs hattı da mevcut ama soğuk kış aylarında duraklarda beklemek, aralardaki mesafeleri yürümek çok kolay olmayabilir.
Biz burada en çok Desert View noktasındaki seyir kulesinden gördüğümüz manzarayı sevdik. Belki de ilk oraya gittiğimiz, kanyonun eşsiz manzarasını ilk oradan gördüğümüz içindir bilemiyorum :)
Sonra Grandview Point ve Mather Point de dahil olmak üzere şimdi adlarını hatırlayamadığım çeşitli noktalarda durduk. Gördüğümüz her manzara ayrı güzeldi. Batı Yakası gezimiz boyunca en çok etkilendiğimiz yer kesinlikle Grand Canyon oldu.
Aşağıdaki ilk fotoğraftaki tipleri görünce biz de onların durduğu yerde fotoğraf çektirmek istedik. Buradan bakınca ne kadar güzel görünüyor durdukları yer. Sonra binbir türlü uğraşla (o esnada hava da kararıyordu inceden) biz de gittik yanlarına ama çektiğimiz fotoğraflar hiç uzaktan gördüğümüz otantiklikte olmadı :)
Bence erken saatte varılırsa bir günde bizim gezdiğimiz gibi arabayla çok rahat gezilir burası. Ama patikalardan yürüyeyim, kanyonun içinde kaybolayım, kamp yapayım falan derseniz bu süre uzar tabi :) Biz hava kararır kararmaz Flagstaff’a doğru yola koyulduk. Bir gece buradaki otelimizde konakladıktan sonra ertesi sabah tekrar Las Vegas yoluna revan olduk.
Bizim burada kaldigimiz otelin adı Travelodge Flagstaff’ti. Biz son dakikada plan değiştirdiğimiz için çok fazla araştırma imkanı bulamadan yapmıştık rezervasyonumuzu ama temiz bir otel çıktı şansımıza! Bir gece konaklamak için yeterli bir oteldi diyebilirim.
Las Vegas ve Grand Canyon arasındaki yolda ise görmeye değer iki şey var. Bunlardan biri Hoover Dam (Baraj), diğeri ise tarihi Route 66 ve Seligman kasabası. Biz bu iki yeri de dönüş yoluna bırakmıştık, dönerken geze geze keyifle gidelim diye düşünerek.
Route 66, ABD’de 1926 ile 1985 yılları arasında kullanılmış tarihi bir yol. En büyük özelliği ise ülkenin neredeyse bir başından diğer başına kadar gidiyor olması. Şikago’dan taa Los Angeles’a kadar uzanan bu yol, zamanında filmlere, şarkılara konu olmuş. Ama 85 sonrasında yerini eyaletlerarası otoyol sistemine bırakmış. İşte aşağıdaki haritada görülen kırmızı hat, bahsettim Route 66.
Grand Canyon’dan Las Vegas’a giderken bu yolun bir kısmını kullanma imkanınız var. Bu da turistik bir aktivite olarak çoğu kaynakta yer alıyor.
Dönüş için normalde navigasyonun size tarif edeceği yol yukarıdaki haritada, üzerinde 40 yazan yol olacak, ama siz yok ben tarihi Route 66’yi görmek istiyorum derseniz, o yolun üzerinde kalan ters U seklindeki, üzerinde 66 yazan yolu tercih edeceksiniz. Yolda telefonun çekmemesi dışında hiçbir sıkıntı yok ve bu U şeklindeki bölüm yaklaşık 1-1.5 saat kadar sürüyor. Yani size fazladan bir 20-30 dakikaya mal oluyor. Biz gittik, yol boyunca sempatik kaktüs bitkileri dışında ilginç diyebileceğimiz hiçbir şey görmedik. Bence buradan gidilse de olur, gidilmese de. Şöyle bir yol işte:
Ama haritanın sağında görülen yıldız, Seligman adında bir kasabayı gösteriyor. 40 numaralı yoldan giderken yolunuzu bir 5 dk uzatıp bu kasabaya girin derim. Burası Route 66 ruhunun yaşatıldığı, nüfusu 450 civarında olan şirin ve turistik bir kasaba, hatta belki de bir köy. Buraya Route 66’in doğduğu yer de deniyor. Yakınlardan geçecekseniz kesinlikle görmeye değer. Klasik araba meraklılarının da beğeneceğini düşünüyorum :)
Las Vegas’a iyice yaklaşınca sağ tarafta kalan Hoover Barajı ise bize turistik anlamda çok görmek gereken bir yer gibi gelmedi. Grand Canyon’a giden bütün tur şirketleri burada bir fotoğraf çekme molası verdiklerini üstüne basa basa tekrar edince, bizim bu baraja ilişkin beklentimiz artmış da olabilir, bilemiyorum. Bu biraz uzaktan bir kare ama işte böyle bir yer:
Barajin kendisinden ziyade, gölü Lake Mead bizim daha çok ilgimizi çekti. Barajda aradığımızı bulamayınca, buradan çıktıktan sonraki okları takip ettik ve gölü yukarıdan görebileceğimiz bir noktaya vardık. Bence göl manzarası barajınkinden çok daha güzeldi.
Yaptığımız plana göre Las Vegas ve Grand Canyon’u da gezdikten sonra sıra Los Angeles’a geliyordu. Beklediğimiz gibi, gezimizin bundan sonraki ayağı biraz daha yoğun ve yorucu geçecekti..
Los Angeles’ta görüşmek üzere :)
Bilge Nilsun Kale
Pingback: Yosemite Natural Parkına Gidelim!!!!!!!! | yaz-gi