eski
Eskiye karşı sevgi duymaya başladım, bu benim için yeni aslında. İçinden zıtlıklar ve ironi geçen cümleler. Bu da yeni. Evdeki eşyaların fazlasını evden atamama, atamadığın gibi de başka yerlerde bulduğun eskileri de toplayıp toplayıp getirme. Yeni huyum. Çöp ev sonum olacak sanırım :) Aman gülmeyim.
Yaşın artmasıyla beraber yaşanmışlığa verilen değer de artıyor sanırım, nostalji yapmak değil ama içinde duygu olan objelerin yaydığı bir huzur var. Son zamanlarda bir “vintage” modası var ya, o da bana aşırı tüketmenin artık doygunluğa ulaştığı, bir bıkkınlığın başladığına dair bir ipucuymuş gibi geliyor. Umut.
Kışın insan daha bir içine dönüyor, hayatını, ruhunu, kendini biraz daha sorguluyor ve anlamaya çalışıyor. Bana sorarsanız insan kışın öğreniyor, büyüyor, olgunlaşıyor…Daha zorlu yani. Soğuğu, kışı sevmem bir aslan burcu olarak, hep ışıl ışıl güneşi, sıcağı severim ama eminim tropikal bir iklimde yaşıyor olsaydım, kendimde gördüğüm, hissettiğim ilerlemeyi de yaşayamazdım. Yazın başarılıysanız mesela gidin kışınıza bakın, kesinlikle o (belki de) sıkıntılı zamanlardaki tecrübeleriniz, kazanımlarınız size dönüyor olacak yazın.
Sayfadaki fotoğraflar sonradan eskitme fotoğraflar, çok keyif aldım bu hallerinden, sırf paylaşayım diye de bu notları aldım aralara.
Bu aşağıdaki fotoğrafta Deniz’in duruşuyla ağaç ne kadar uyumlu, doğa ile insanın uyumunu fotoğraflarda görmek hep çok keyifli, belki daha çok bunu aramayalım, hazır kış varken arayışlar devam etsin madem :)
Sevgiyle,
Yorum eklemek ister misiniz?