Yağmurlu bir günde Edremit Pazarı
Edremit Pazarı bu körfez gezisinde yazısını buraya koymayı en çok istediğim yer sanırım. Alalade bir pazar aslında, içinde hem sebze, meyve, peynir, zeytin, ekmek satılıp hem de ıvır zıvır herşeyin, kıyafetten, ayakkabıya, aksesuara, züccaciyeden mefruşata her şeyin bulunabildiği kocaman pazarlardan. Herşey var ama en çok benim çocukluğum var içinde, öğrenciyken koşa sevine marka buldum diye sevinerek aldığım ihraç fazlası tshirtler, pantolonlar var. Biraz antika bir muhabbet olacak ama eskiden yoktu böyle şimdiki gibi her semtte kurulan sosyete pazarları, nişantaşı pazarları falan. Ankara’da hiç bilmiyordum zaten de, bu yörede de bir Ayvalık’ta bir Edremit’te bu tarz pazar vardı. Mutluluk kaynağıydı azıcık paraya bir sürü yeni kıyafet sahibi olmak. Şu an dolaplar dolusu yeni kıyafet verseler öyle sevinmem (tamam belki biraz sevinirim)
Çarşambaları kuruluyor bu pazar, yaz kış her çarşamba. Yağmur, çamur demiyor yine kuruluyor, tam yazlıkçı sezonu gelmemiş olsa bile kalabalığı oluyor.
Edremit’in ana meydanından(bknz. Atatürk heykeli) pazara giriş, ufacık bir aralıktan, bana sorarsanız pek dikkat çekmiyor, farketmeyebilirsiniz bile.
Girdikten sonra hafif yokuş yukarı meyilli ilerliyor, ara sokaklara dallanıyor. Renk cümbüşü her yer…Ben lise 1 inci sınıftayken edebiyat öğretmenimiz, çok severdim kendisini, bir kompozisyon yazın demişti pazar yerleri hakkında. Çıkıp tek tek okumuştuk sonra kompozisyonları tahtada. Bana sıra gelip de okuyamamıştım ama (benimki zaten gayet sıradan olmuştu) sınıfta kimindi hatırlamıyorum, bir çocuğun kompozisyonu harikaydı. Hala aklımda cümleleri. Bizim pazar soyut resimlerin olduğu bir sergi salonu diye başlıyordu. Vay demiştim…İçinden şiir geçen insanlar var böyle, çocuk diyemezsiniz…
Bu pazarın simitini tavsiye ederim, bulduğunuzu alın, sanırım hepsi aynı fırından alıyor simiti, Ankara simiti kadar kara ve yanık olmasa da daha çıtır ve lezzetli.
Deniz’e tshirt aldık bu satıcıdan, çok sempatik, çok konuşkan, çok da kaliteli tshirtler satıyor, bu da tavsiye olunur. Elimde makineyi görünce sordu haliyle ne için çekiyorsun diye, dedim günlüğümde tanıtacağım buraları, onun için. O zaman özellikle uyardı beni pazarda mal satıyor diye sakın gariban gösterme beni, bizim de bir karizmamız var dedi :) İşte biz de reklam yapıyoruz, iyisi kötüsü (becerilememişi) olmaz, gidince abimden tişörtlerden almadan dönmeyin sakın :)
Sonra sağlam yağmur bastırdı, ama ne yağıyor şakır şakır, eyvah şemsiye de yok tüh araba da uzak falan diye düşünürken, farkettik ki dert edecek birşey yok, o pazar tentelerini uzattılar hemen, karşılıklı, yanyana birleştirdiler, böyle devasa bir şemsiye oldu altında rahat yürünebilen. Aralardan sızıyor tabi, biriken ağırlaşan su, onda da bağırarak uyarıyor pazarcı kardeşler, çekil çekil çekiiiil diye, nereye hoplayacağınızı şaşırıyorsunuz :)
Hani modern sanatlar müzelerinde havada kitap asılı olanlar, yok şemsiye asılı olanlar falan var ya, bu da benzer :)
Sempatik teyzeler, bizi çek bizi çek diyorlar, kırmıyoruz. O kalkan el sallamak için, çekme demek için değil yanlış olmasın :)
Şimdi bu pazarın ikonlaşmış bazı satıcıları var, buraya koymazsam olmaz, eksik olur, bu pamuk şekerleri yapan ve satan amca mesela. Ben fotoğraf çekerek ilerlerken, satıcının birisi onu gösterdi, bak git, onu çek diye (böyle de birşey var çekilecek şeyi göstermek diye, illet oluyorum ama bu sefer minnet duydum, belki gözümden kaçacaktı).
Şekerleri gibi, pamuk gibi bir amca, İmren şeker helvacısı, görürseniz ondan da alın lütfen.
Yağmur bitmek bilmiyor, bizim para bitiyor, çıkıyoruz pazardan. Yağmurdan sığınmak için Edremit’te bir ilkokulun bahçesine sığınıyoruz, aslında bir tek biz sığınıyoruz, bizden başka herkes koşturuyor, eğleniyor. Zil çalar çalmaz soluğun bahçede alındığı ilkokul günleri, gel de özenme bu kafaya.
Bir de miniminnacık (biraz da düşük çözünürlüklü) bir yağmurda pazar videosu var, yağmurda çamurda pazar mı olurmuş diyenler için, oluk oluk sular falan, şenlik :)
Sevgiyle,
Yorum eklemek ister misiniz?