Tanrıların Adası Bali – 1.Bölüm
Turizm kataloglarında tanıtıldığı adıyla Tanrıların adası Bali’nin benim için yerini anlatmam zor. Uzun araştırma ve uğraşlardan sonra ayarladığımız bir balayı tatili için uzuunnn bir yolculuk sonrası ayak bastık bu nevi şahsına münhasır adaya. Nerdeyse 2 yıl olmuş ama detaylar hafızada net hala…
Yazıma giriş yaparken Bali’nin çok büyük bir ada olduğunu ve birbirinen farklı birçok bölümü olduğunu belirtmemde fayda var. Hem plaj, hem gece hayatı hem otel bakımından bulunduğunuz yere göre ortam çok değişiyor ve mesafeler birbirinden oldukça uzak. Biz tatilimizin ilk bölümünde okyanus kıyısı olan Jimbaran’da kaldık. Akşamları ise favorimiz Seminyak’tı. Tatilin ikinci kısmında kaldığımız Ubud ise adanın içlerinde denizden uzak ve diğer yerlerden en az 2 saat uzakta başka bir merkez. Ulaşımda hep taksi kullandık. Her seferinde de mesafelerin aşırı uzaklığına, bu egzotik olması gereken ortamdaki trafik yoğunluğuna, her yerden fırlayan çılgın motorcuların daracık yolları istila etmesine ve taksiden inerken ödediğimiz miktarın azlığa şaşırdık…
Uzun yolculuk bitip adaya vardığımızda bizi yerel rehberimiz Santika karşıladı ve dinlememiz için otelimize bıraktı. Bindiğimiz arabada havalandırma boşluğunda üzerimize sıçrayan kanatlı karıncalar rüyada olmadığım ve acilen uyanmam gerektiğini hatırlattılar saolsun. Böyle tropik cennet adaların turizm kataloglarında yer almayan çokca özelliğini keşfettik tatil boyunca. Benim gibi börtü böcek ve kertenkelelerden çığlık çığlığa korkan biriyseniz derin nefes egzersizleri yapmanızı öneririm gitmeden önce. Oteller dışındaki arazilerin düzensizliği, yerli halkın fakirliği ve global dünyadan kopukluğu da gözümüze çarpan diğer tropik ada özelliklerinden…
Otelden ve adadan ilk izlenimlerim aslında beklediğim gibi değildi. Hava hafif kapalı ve ılıktı bense hep daha sıcak ve güneşli bir cennet bahçesi hayal etmiştim. Otelimizin genelinde hüküm sürmekte olan sakinlik ve huzur dolu ortam hızla bizi de etkisine aldı. İlk izlenimlerimiz Bali ‘de yeşilin hakim olduğu ve genel olarak hayatın merkezinin okyanus etrafında dönmediğiydi. Bu bizim gibi Akdeniz kıyılarına alışık insanlar için ilginç bir gözlem oldu aslında. Onun dışında otel kendi içinde huzuru ve mutluluğu yakalamız için gerekli birçok öğeyi barındırıyordu:
Otelde çektiğim birkaç kare:
Otelde yeterince keyif yaptığımıza ikna olduktan sonra adada birazda keşfe çıkalım dedik ve lokal rehberimiz Santika eşliğinde Bali’nin içlerine doğru bir günlük bir tura çıktık.
Adanın iç dünyasının sadece deniz güneş kumdan ibaret olmadığını her köşesinden farklı zenginlikler barındırdığını görmüş olduk bu hızlandırılmış gezide. Altta adanın el işçiliğiyle ünlü köylerinden birkaç kare:
Bu köylerden birinde ziyaret ettiğimiz ünlü bir tapınak ve tahminimce zamanının çoğunu burada geçiren bir Bali li :) Elinde tuttuğu nesne ise Bali’nin her yerinde görüp (taksilerde, sokaklarda, tapınaklarda, plajlarda) ne olduğuna bir türlü anlam veremesek de varlığını zamanla kanıksadığımız “offeringler”. Sonradan öğrendiğimiz üzere Hinduizm ‘e göre offering lerin içine koyulan bitki, meyve , sebze vb yiyeceklerin tanrılara sunulduğuna inanılıyor. Heryerde bu renk renk offeringlerden gördüğümüz için Balilerin dinlerine bağlı olduğuna dair bir izlenim uyanıyor bizde. Bir de diğer fotodaki gibi azıcık su olan her yerde, Bali çiçeği diye isim taktığımız ve gerçek adını hiç öğrenemediğimiz bu bu çiçeklerin yaprakları çıkıyordu karşımıza.
Tapınaktan çıkarken tesadüfen karşılaştığımız mazara karşısında Bali bizi bir kez daha hayret ettiriyor. Süslü püslü bir araba ve etrafında geçit töreni havasında yoldan geçen grup meğerse bir cenaze taşıyormuş! Cenaze alayında hüzünlü bir hava sezemedik belki rengarenk araba bizi yanılttı. Belki de reenkarnasyona inanan Baliler ölümü bizler gibi görmüyor gerçekten. Cenaze törenininde bir kaç kare:
Bir sonraki durağımızsa Balinin volkanik dağı Kintamani. Aşağıda burdaki öğlen yemeğimizden birkaç kare:
Devamı yakında…
Ilgın Yarımağan Tarım
Pingback: Tanrıların Adası Bali – 2.Bölüm | Zamana Notlar