61 Yaş Üstü Zoraki Emeklilik
Maliye Bakanlığından başka hiçbir kurumda kamu hizmetinde bulunmamıştım. 1971 yılında girdiğim Bakanlıktan 2006 yılında emekli oldum. Yani 35 yıl aynı bakanlıkta değişik unvanlarda görev yaptım. Doğal olarak ilginç olaylarda yaşadım veya tanık oldum. Bunlardan birisi kamu personelini normal emeklilik yaşından önce emekli olmayı getiren düzenleme idi. Peki neydi bu yasa onu kısaca özetleyelim.
16 Mart 2003 tarih ve 4827 sayılı Kanun TBMM’nde kabul edilerek yayınlanmıştı. Yasa 5434 sayılı T.C. Emekli Sandığı Kanunu’nda değişiklik yaparak, 6400 ve daha yukarıda ek göstergeli kamu görevlileri hariç, diğer tüm personeli 61 yaşını doldurmaları halinde istemlerine bakılmaksızın 2 ay içinde emekli olmalarını öngörüyordu. Kanun yayımı tarihinden itibaren iki ay içerisinde kapsam dâhilinde olan tüm kamu personelinin kamudan ilişiklerinin kesilmesi yasa gereği idi.
Benim görev yaptığım Ankara Grup Başkanlığında yaklaşık 10-15 meslektaşım bu yasa kapsamına giriyordu. Bu kapsama giren arkadaşlarımız zoraki emeklilik tanımına girmeleri nedeniyle bu durumu gurur kırıcı olarak değerlendiriyorlardı. Üstelik dönemin Cumhurbaşkanı Sayın A.Necdet SEZER bu yasayı kısmen onaylamıştı. Sonuçta yasa uygulanacak aşamaya gelmişti. Peki, ben ne yapayım diye düşündüm. Yıllarca beraber çalıştığım hemen hemen tamamı benden kıdemli meslektaşlarıma nasıl görevden ayrıl diyecektim. Kararımı verdim. Hiçbir meslektaşıma durumu hissettirecek davranışta bulunmamaya karar verdim.
Öncelikle diğer kamu kuruluşlarında neler oluyordu, ne gibi işlemler yapılıyordu. İki aylık süre dolmuştu. Değişik uygulamalar olduğunu öğrendim. Çoğu kurumda 61 yaşı dolduranların görevlerinden ayrılmaları için baskı uygulanıyor, bazı kurumlarda çalışanların masalarına başkaları oturtuluyor, hatta çalışma odaları kapatılıyordu. İster istemez kırgınlıklar yaratılıyordu. Benim sabırlı davranmamın doğruluğu bilahare anlaşıldı. Bu arada bazı meslektaşlarımın yürütmenin durdurulması amacıyla idari yargıda dava açtıklarını öğrendim. Dava sonucuna kadar meslektaşlarımın göreve devam etmelerini ve her türlü haklarını önceki uygulamalar gibi kullanmalarını, örneğin görevlendirme, lojmanı kullanma v.s. gibi haklarına aynen devam etmeleri hususunda hiçbir değişiklik olmadı.
Bir müddet sonra yargı kararı olumlu olarak gelmeye başladı. Bir meslektaşım kendi isteği ile göreve dönmeyerek emekli oldu. Diğerleri yasal olarak görevlerine iade edildi. Geçen yıllar sonunda bir kısmımız yaş haddini doldurmadan, bir kısmımız ise yaş haddini doldurarak emekli olduk. İyi ki yanlış yapmadık diye, herhangi bir kırgınlık olmadan kamu görevimizi tamamlamış olduk.
Peki, bu yasa hangi gerekçe ile çıkartılmıştı. Ülkemizde istihdam sorunu ve işsizlik maalesef önemli bir handikaptı. Yasa muhtemelen iyi niyetle hazırlanmış ve yeni istihdam yaratmak amaçlanmıştı. Ancak yasa gönüllülük uygulamasına imkân sağlamış olsa idi başarılı olabilirdi. Örneğin emeklilik teşvik edilebilirdi, ikramiye ve emeklilik maaşları ile bu olabilirdi.
Sonuçta hem kamu yönetimi için hem de çalışanlar için deneyim olmuş ve çalışanların hakları korunmak suretiyle yasa uygulaması sonuçlanmıştır.
Esenlikler dilerim.
Yorum eklemek ister misiniz?